Bruce Dern i Rip Torn byli brani pod uwagę do roli George'a Hansona.
Wszyscy uczestnicy sceny w kawiarni (Luizjana) oraz jadący ciężarówką byli mieszkańcami okolicznych miejscowości, jednak zostali specjalnie przygotowani do swych ról.
Samuel Z. Arkoff odrzucił ofertę wyprodukowania tego filmu. Później stwierdził, że - poza odrzuceniem "Nocy żywych trupów" (1968) - był to największy błąd w jego profesjonalnej karierze.
W scenie w komunie hipisów, kiedy Billy przechadza się przed jednym z namiotów, światło reflektora odprowadza go do samego wnętrza.
Wyatt ma na ręce zegarek firmy Rolex, jednak w jednej ze scen widać, jak na ziemię pada tani Timex.
W scenie w knajpie widać cień wysięgnika mikrofonu na drewnianym panelu pomiędzy budkami telefonicznymi.
George Hanson wchodzi do knajpy w kasku futbolowym na głowie. Gdy siada do stolika, w odbiciu w lustrze widać, że pociera oczy. W następnym ujęciu Hanson po prostu siedzi, a kask znajduje się na stole.
Gdy Wyatt prosi farmera o zgodę na zreperowanie w stajni opony motocykla, kowboj podkuwający konia kładzie lewą rękę na grzbiecie konia. W innym ujęciu obydwie ręce ma przy sobie.
Wyatt i Billy starają się dostać na Mardi Gras w Nowym Orleanie. Jest ono zwykle obchodzone w połowie lutego, więc bohaterowie podróżują krótko przed tym czasem, a jednak w żadnym miejscu, do którego przybywają, nie ma oznak zimy.
W scenie na rancho, gdy farmer zamierza odmówić modlitwę przed jedzeniem, wyjmuje z ust sztuczną szczękę i wkłada do kieszeni. W następnym ujęciu ma ją jednak z powrotem i widać, jak przeżuwa swój posiłek.
Zanim Wyatt rzuca na ziemię swój zegarek, jedno z ujęć jest odwrócone. Widać to wyraźnie po kurtce Wyatta, która ma paski po prawej stronie zamiast po lewej. Poza tym jego motocykl stoi oparty na prawą stronę, podczas gdy przez resztę filmu - na lewą.
Gdy autostopowicz prowadzi Wyatta i Billy'ego do komuny hipisowskiej, kask Wyatta zmienia swoje położenie na motocyklu między ujęciami.
Komuna znajduje się w stanie Nowy Meksyk, ale bus VW ma tablice rejestracyjne z Kalifornii, a w tle widać ocean.
Film kręcono w Santa Fe, Las Vegas, Taos, Madridzie, Taos Pueblo (Nowy Meksyk, USA), Nowym Orleanie, Amelii, Franklin, Krotz Springs, Lafayette, Morganzie, nad jeziorem Pontchartrain (Luizjana, USA), w Bellemont, Flagstaff, Cottonwood, Topock, Valentine, Prescott, Tucson, ruinach osady Wupatki, okolicach szczytów Sunset Crater i Agathla Peak, na Pustyni Pstrej (Arizona, USA), w Los Angeles, Ballarat, Malibu (Kalifornia, USA) i dolinie Monument Valley na pograniczu Arizony i Utah (USA).
Kurtkę Kapitana Ameryki zaprojektował Peter Fonda, a wykonały "dwie starsze panie" z Los Angeles. Została ona później sprzedana na aukcji charytatywnej.
Według Petera Fondy cztery policyjne motory zostały dostosowane do potrzeb filmu. Jeden z nich został spalony w czasie zdjęć, trzy pozostałe zostały skradzione, zanim ukończono film.
Dan Haggerty, widoczny podczas sceny pobytu Wyatta i Billa w komunie hippisowskiej, brał udział w budowie czterech motocykli wykorzystanych w filmie.
Stephen Stills napisał piosenkę "Find the Cost of Freedom" na prośbę Dennisa Hoppera. Miała pojawić się finałowej scenie filmu, do czego ostatecznie nie doszło.
Dennis Hopper i Peter Fonda stworzyli film pod wpływem inspiracji włoskim obrazem "Il Sorpasso".
Peter Fonda, Dennis Hopper i Jack Nicholson przed kamerą naprawdę palili marihuanę.
Peter Fonda wpadł na pomysł wszycia amerykańskiej flagi z tyłu swojej kurtki ze względu na kurtkę, jaką nosił John Wayne w "Latających Tygrysach" (1942).
"Easy Rider" jako jeden z pierwszych filmów wykorzystał do swej ścieżki dźwiękowej wcześniej opublikowane utwory. Zabieg ten, dziś często stosowany, w tamtych czasach nie był aż tak rozpowszechniony.
Scena na cmentarzu została nakręcona bez pozwolenia, a katoliccy widzowie byli nią zszokowani.
Scena pływania z dwiema dziewczynami z komuny zostala nakręcona w 2 częściach. Kiedy była kręcona, Fonda przebywał w szpitalu. Jego "zdjęcia" zostaly dokręcone tydzień później.
Aby Peter Fonda lepiej odegrał scenę monologu na cmentarzu, reżyser Dennis Hopper poprosił go, by mówił do jednego z pomników tak, jakby rozmawiał ze swoją własną matką. Fonda miał opory, gdyż jego matka popełniła samobójstwo, gdy miał on 10 lat. W końcu aktor zgodził się. Dlatego też w filmie słyszymy, że do pomnika zwraca się: "Matko". Ta scena przekonała Boba Dylana, żeby zezwolił na użycie w filmie swej piosenki "It's Alright Ma".
Złoty kask futbolowy, jaki nosi w filmie Jack Nicholson, został poprzednio użyty w "Głowie" (1968), której Nicholson był współscenarzystą i współproducentem.
Motocykle głównych bohaterów zostały zaprojektowane i zbudowane przez twórcę motorów o nazwisku Ben Hardy. Peter Fonda poznał Hardy'ego, gdy ten zbudował motocykl, którym jeździł w "Dzikich aniołach".
Motocykl Petera Fondy był tak nieobliczalny, że Jack Nicholson, który podczas jazdy siedział za Fondą, musiał przycisnąć kolana do jego boków, by utrzymać równowagę i w rezultacie złamał mu żebro.
Choć materiał filmowy do filmu został nakręcony w pierwszej połowie 1968 roku, film miał premierę dopiero rok później. Jednym z głównych powodów opóźnienia był przedłużający się proces montażu. Jedna z wersji zaproponowana przez Dennisa Hoppera trwała aż 220 minut.
W scenie w restauracji główni bohaterowie słyszą zjadliwe uwagi od lokalnej społeczności. W celu uzyskania takiego efektu reżyser Dennis Hopper tłumacząc kręconą scenę, poinformował obecnych w restauracji, że przybysze zgwałcili i zabili dziewczynę za miastem.
Film kręcono od marca do maja 1968 roku.
Niezwykłe efekty świetlne w scenie z LSD powstały, gdy otwarto pojemnik z filmem przed jego wywołaniem. W rezultacie materiał został prześwietlony.